Nat, natter, natst

In de rubriek 'zinloze vragen' in de Vogelvrije Fietser van juli 2003, stelt Karin Broer de vraag of het voor een ligfietser zin heeft om harder te gaan fietsen als het regent. Karin citeert Theo Zeegers die stelt dat bij toenemende snelheid de regen steeds schuiner op je neervalt. Hierdoor zou je, als je snelheid toeneemt, per oppervlak steeds minder water vangen. Deze theorie klopt niet. Van zonlicht is bekend dat het minder intens is wanneer het schuin op de aarde valt, zoals in de poolgebieden. Dezelfde hoeveelheid licht verspreidt zich immers over een groter oppervlak. 

Bruin worden in het poolgebied gaat doordoor minder snel dan rond de evenaar. Volgens de redenering van Theo Zeegers zou je echter ook minder snel bruin moeten worden als je rond de evenaar gaat zonnebaden op een rijdende vrachtauto. Door je snelheid valt het zonlicht als het ware schuin op je lichaam. Dat is natuurlijk onzin. Ook bij het ligfietsen is er geen sprake van schuinstand, hoe hard of langzaam je ook rijdt. Het water blijft recht van boven komen. Wel ben je eerder thuis als je harder rijdt. Dat scheelt een plens. 

Ook als rechtopfietser vang je regen die van boven komt. Maar je botst ook met de regendruppels die in de lucht zitten. Ga je harder rijden dan neemt de hoeveelheid botswater toe. Bij een hogere snelheid doorklief je per seconde immers meer regendruppelsbevattende lucht. Harder gaan rijden heeft daarom geen zin, tenminste wat het botswater betreft. Het levert net als bij ligfietsen wel weer minder valwater op. Dat is echter alleen omdat je korter onderweg bent, en niet (ook) vanwege de schuinwatertheorie van Theo Zeegers. Als het stopt met regenen voordat je thuis bent, word je met de rechtopfiets uiteindelijk natter dan wanneer je langzaam was blijven rijden. 

Tot slot is er een verschil tussen motregen en harde regen. Van motregen is de valsnelheid laag. Dat heeft tot gevolg dat je bij motregen relatief meer botswater te verwerken krijgt. Bij motregen gaat de voorkeur daarom uit naar de fiets met het minste botswater. En dat is de ligfiets.

Michèl Post

Dit is een ingezonden brief beplaats in de Vogelvrije Fietser in oktober 2003