Anti-MAI campagne steunt belangen auto-industrie!

Inleiding
Ik erger me al een tijdje groen en geel aan de campagne tegen het MAI (Multilateraal Accoord Inzake Investeringen). Een klein groepje mensen heeft weer een aanleiding gevonden om hun ongebreidelde vijandsdenken ten toon te spreiden. Alle info die in hun straatje te pas komt schrijven ze kritiekloos van elkaar over. In hun folders stapelen ze ellende op ellende. Haast, angst, schuldgevoel en zwartgalligheid moeten ons in beweging zetten. Alle hoop op verbetering lijkt verloren als we niet nu in actie komen. Ook het spook van de 'solidariteit' is weer terug van weggeweest. Plotseling moeten we ons verbonden voelen met 'miljoenen boeren en landlozen', allemaal zijn we per slot van rekening slachtoffer van hetzelfde grote kwaad. Ook laten we onze agenda vanaf vandaag weer invullen door de machthebbers, want we hebben geen keus. Het zijn onheilstijden. Wie vandaag niet ten strijde trekt is zijn leven morgen niet zeker.

Op mij heeft deze underdogbenadering een averechtse werking (dat kun jij je als westerse witte man wel veroorloven, hoor ik al zeggen). Ik voel me er eerder hopeloos door. Want alles wordt groot en ongrijpbaar gemaakt. Ik merk bovendien dat ik niks meer geloof van wat ik lees of hoor. Omdat ik weet dat de informatie meer bedoeld is voor het verspreiden van een ideologie dan van kennis. Globalisering, neo-liberalisme en vrije markt zijn de toverwoorden. Het enige wat naar mening wordt bereikt is het winnen van zieltjes in eigen kring. Hoe makkelijk maken mensen het hun tegenstanders door dingen niet goed te onderzoeken?! Op die manier zul je de macht toch nooit kunnen raken?

Ik ben maar eens op onderzoek uit gegaan. 

Tegenstanders van het MAI beweren dat bedrijven onder het MAI de mogelijkheid krijgen de overheid aan te klagen als nieuwe milieuwetgeving bedrijven schade berokkent. De overheid kan gedwongen worden schadevergoeding te betalen of de wetgeving terug te draaien. Voorstanders van het MAI beweren dat dit onzin is. Overheden zullen onder het MAI vrij zijn in het vaststellen van welke milieuwetgeving dan ook. Problemen ontstaan er pas wanneer buitenlandse bedrijven een andere behandeling krijgen dan binnenlandse bedrijven. Zolang milieuwetgeving gelijkelijk voor alle bedrijven geldt is er dus niets aan de hand. Tegenstanders van MAI onderbouwen hun mening echter met een praktijkvoorbeeld uit Canada. Niet het MAI maar het op het MAI lijkende NAFTA (North Atlantic Free Trade Agreement) staat in dit voorbeeld centraal. Het NAFTA-verdrag waarborgt open handelsgrenzen tussen de aangesloten landen (waaronder Canada en de V.S.). 

MMT
Sinds 1976 brengt het Amerikaanse bedrijf Ethyl-Corporation in Canada de stof MMT op de markt. Dit is een loodvervanger in benzine die wordt geproduceerd in de VS. In april 1997 heeft de Canadese regering de import en de interprovinciale handel in MMT verboden waardoor Ethyl-corporation haar deuren in Canada kon sluiten (40 arbeidsplaatsen). Met het NAFTA-verdrag in de hand heeft het bedrijf het echter voor elkaar gekregen de wetgeving terug te draaien. De schade die zij hebben geleden is bovendien met een bedrag van 13.000.000 dollar gecompenseerd. Tegenstanders van het MAI spreken van een gevaarlijk precedent. Ook onder het MAI zouden bedrijven in staat zijn om democratisch genomen beslissingen terug te draaien. Overheden zouden zijn overgeleverd aan de macht van het kapitaal. Bekijken we de MMT-zaak echter in detail dan wordt duidelijk dat er geen reden tot zorg is. 

Het Canadese Ministerie van Gezondheid (Health Canada) wilde graag een verbod op de toepassing van MMT. Uit eigen studies was echter reeds lang bekend dat de stof geen gevaar oplevert voor de volksgezondheid. Aangezien milieuwetgeving een degelijke onderbouwing vereist was het niet mogelijk MMT via milieuwetgeving uit te bannen. Wat juridisch wel tot de mogelijkheden behoorde was het opleggen van een handelsbeperking. Dat opende voor Ethyl-corporation de mogelijkheid om het besluit via het handelsverdrag NAFTA aan te vechten. Er was immers sprake van discriminatie. Canadese bedrijven zouden het goedje onder de nieuwe bepaling namelijk nog wel kunnen maken (in iedere provincie apart) en vermengen met benzine. Was het verbod op MMT in een milieuwet gegoten dan had Ethyl-Corporation de zaak inhoudelijk kunnen aanvechten. Geconfronteerd met een ongemotiveerde handelsbeperking werden zij echter gedwongen naar veel minder milieu-relevant internationaal recht te grijpen. Uiteraard is de discussie over de milieu- en gezondheidsaspecten wel gevoerd. De conclusie dat MMT geen gevaar oplevert voor milieu of gezondheid bleef echter overeind. Ook het (strenge) Amerikaanse Ministerie van Milieu (EPA – Environmental Protection Agency) heeft de relatie van MMT met gezondheidsproblemen nooit kunnen aantonen. Mede door de Canadese MMT-zaak kwamen zoveel onderzoeksgegevens beschikbaar dat MMT vanaf 17 juli 1995 ook in de VS gewoon is vrijgegeven.

 Waarom heeft de Canadese regering zich in allerlei bochten gewrongen om MMT uit de benzine te krijgen? Daarvoor hadden ze vele argumenten. Later zijn deze echter stuk voor stuk onderuit gehaald.

• MMT zou gevaar voor de gezondheid opleveren.

• MMT zou het milieu vervuilen.

• MMT zou katalysatoren in auto’s beschadigen.

Gezondheid
MMT is een koolwaterstof waarin het element mangaan aanwezig is. De chemische formule is C9H7MnO3. Bij verbranding in motoren ontstaan gasvormige verbrandingsproducten die mangaanoxide bevatten. Health Canada heeft sinds 1978 vier keer een studie verricht naar het effect van deze gassen op de gezondheid. Telkens was de conclusie dat er geen schadelijke effecten voor de gezondheid zijn. Bij langdurige blootstelling aan de gassen kunnen hersenbeschadigingen optreden maar de hoeveelheden die vrijkomen blijven onder de toegestane waarden. In stedelijke gebieden in Canada is de concentratie 0,03 tot 0,04 microgram per m3. De norm waar lucht aan moet voldoen is in Canada gesteld op 0,1 microgram en in de V.S. op 0,05 microgram per m3. Opvallend is dat er geen verschil is tussen het mangaangehalte in de V.S. en in Canada terwijl in de VS (tot voor kort) geen MMT in de benzine zat. Dat komt omdat de mangaanverontreinigingen voor 95 % afkomstig is van de industrie (vooral staalindustrie) en dus niets met MMT te maken heeft.

Protest tegen het gebruik van MMT kwam in Canada ook van de 'Learning Disabilities Association of Canada', een organisatie die zich eerder heeft ingezet voor het verbod op lood in benzine. Lood is echter niet vergelijkbaar met Mangaan. Het lichaam heeft mangaan in kleine hoeveelheden nodig om gezond te blijven. Lood is in iedere concentratie giftig. Het loodgehalte in gelode benzine is bovendien zestien keer hoger dan het mangaangehalte in MMT-benzine.

Milieu
Het gebruik van MMT is juist goed voor het milieu. Omdat het een loodvervangers is (er zijn overigens ook andere loodvervangers) en omdat het gebruik van MMT volgens het Canadese Ministerie van Milieu (Environment Canada) en het Amerikaanse Ministerie van Milieu (EPA) leidt tot minstens 5 procent minder uitstoot van NOx als gevolg van een betere verbranding van benzine. Dit verschilt per automerk; voor sommige merken loopt de reductie op tot 30 procent. Ook de uitstoot van CO2 en (andere) koolwaterstoffen neemt door het gebruik van MMT eerder af dan toe.

Katalysatoren
Voor het toelaten van MMT op de Amerikaanse markt is door de EPA een diepgaand onderzoek verricht waarbij ook gekeken is naar de invloed van MMT op katalysatoren en de daarbij horende meld- en controlesystemen (cruiz-control). Hieruit is gebleken dat er geen negatieve effecten van MMT uitgaan (zie United States Federal Register, Volume 58, No. 235, 09-12-1993, p 64761). De auto-industrie beweert echter dat MMT wel een groot probleem vormt. Er is door hen echter zeer weinig onderzoek verricht. Onderzoek waarin men bovendien geen inzage wil geven. Van het grootschalige onderzoek waar de auto-industrie nu mee is gestart is de uitkomst nog onbekend.

De auto-industrie kampt met grote technische problemen om aan de nieuwe milieu-eisen te voldoen. Ford heeft bij de California Air Resources Board gevraagd voorlopig geen boetes op te leggen als katalytische systemen niet goed blijken te werken. Het zal waarschijnlijk tot 2004 zal duren voordat de systemen vrij zijn van storingen.

Uit allerlei signalen is af te leiden dat de auto-industrie niet graag toegeeft dat het nog niet zo goed wil lukken met schone auto’s. Om tijd te winnen heeft men er alle belang bij de problemen aan externe factoren toe te schrijven. In de VS, waar MMT nog nauwelijks wordt toegepast, wordt een heel scala aan factoren genoemd. Te veel zwavel in de benzine, de rijstijl van de chauffeur, de negatieve invloed van elektromagnetische straling van mobiele telefoon, stereo en auto-inbraakalarm, het trillen van auto’s, extreme kou, te lage luchtdruk (in hoog gelegen gebieden), en modder en stof op de wegen. In Canada krijgt MMT de schuld en is de lobby van de auto-industrie zo sterk geweest dat de politiek overstag ging.

Willekeur
De Canadese regering heeft inmiddels ingezien dat het besluit om MMT te verbieden niet genomen had moeten worden. De handelsbeperking is inmiddels opgeheven en officieel is verklaard wat bij zowel Health Canada en Environment Canada reeds lang bekend was: MMT is niet schadelijk voor het milieu of de gezondheid. De schade die Ethyl-Corporation heeft geleden is gecompenseerd. Via het NAFTA had het bedrijf de mogelijkheid zich tegen willekeur van de overheid te beschermen. Het MAI zal bedrijven in soortgelijke situaties bescherming bieden tegen (lokale) willekeur. In het MAI-verdrag is opgenomen dat milieuwetgeving goed onderbouwd moet worden en moet voldoen aan internationaal erkende wetenschappelijke bevindingen. Een uitdaging voor een land als Nederland waar milieuwetgeving vaak oneigenlijk wordt toegepast.

Michèl Post

Dit artikel verscheen eerder in Ravage - november 1998

Bronnen:

U.S. COMPANY FILES NOTICE TO SEEK $200 MILLION IN CLAIM AGAINST GOVT OF CANADA: http://www.appletonlaw.com/articles/dat/A_0003.html

The Standing Senate Committee on Energy, the Environment and Natural Resources. INTERIM REPORT CONCERNING BILL C-29, an Act to regulate interprovincial trade in and importation for commercial purposes of certain manganese-based substances March 4, 1997: http://www.parl.gc.ca/english/senate/com-e/enrg-e/rep-e/c29-tc-e.htm

APPENDIX The Minority Opinion;

http://www.parl.gc.ca/english/senate/com-e/enrg-e/rep-e/c29-a-e.htm

Chemicals Toxic to Aquatic Organisms: http://www.science.mcmaster.ca/Biology/4S03/AB4.HTM

 "Guardian" discovers the Ethyl-NAFTA – MAI issue: http://www.canadianliberty.bc.ca/relatedinfo/ethyl.html

MMT & Ethyl Case-- Trade lawyer expresses concern!!: http://www.canadianliberty.bc.ca/relatedinfo/ethylconcern.html

Canadian government bullied by NAFTA. Banned Ethyl "MMT" Gas Additive now permitted in Canada!: http://home.ica.net/~fresch/ndp/ethylmmt.htm

Ethyl Corporation puts the lead in: http://www.pathfinder.com/money/hoovers/corpdirectoryplus/e/ey.html

NAFTA PRECLUDES MAI : http://www.interlog.com/~3mowchuk/news/mai_ann05.html

Transition metal carbonyls are of interest as catalysts for many industrial processes: http://www.rwth-aachen.de/pci/Ww/stahl/mangan.htm

Environment Canada. Backgrounder: Government Reintroduces MMT Bill C-94 : http://www.ec.gc.ca/press/mmt_b_e.htm

Dit artikel verscheen eerder in Ravage - november 1998