|
|
|
Een lang stuk van Michel als reaxie op de Flikkerbluf!
Eerlijk
is eerlijk: hij heeft nog de moeite genomen dat allemaal te schrijven. Dan
gaan we niet zeuren dat je het hele stuk wel 'n aantal keren door moet
lezen voor je begrijpt wat er staat. Alleen - heeft Michèl de
Flikkerbluf! (die overigens niet zozeer in de komkommertijd als wel op ons
initiatief in de Roze Week uitgekomen is) wel zo goed gelezen? Of heeft
hij een aantal dingen niet zo goed begrepen? Na een aantal pogingen om op
M’s uitspraken over flikkers in te gaan, hopeloos vast te hebben zien
lopen, ben ik maar over gegaan op een algemene lijn. Michèls kritiek komt
er op neer dat flikkers niet per definitie beter zijn dan heteroos, dat
flikkers net zo goed hun mannelijkheid kritisch moeten bekijken. Andere
dingen waar ik op in wil gaan, zijn Michèls stellingen over de
oppervlakkigheid van flikkerrelaties, lust, en wat flikkers met vrouwen
hebben. Hij schrijft dat hij het moeilijk vond om over flikkers in het
algemeen te schrijven, dat hij afgaat op wat hij in de Flikkerbluf!
gelezen heeft (kent M. geen flikkers?). Eén ding dat we toch wel als
bekend veronderstelde, maar dat we kennelijk toch uit moeten leggen is dat
niet elke man "die het net mannen doet" een flikker is. De
ontdekking "dat je niet in gezinsverpakking past" op zich
betekent nog nix. Het wordt pas interessant als je daaraan de conclusie
verbindt dat er dus wel meer van wat je verteld is over
mannen/vrouwen/relaties/sexualiteit/macht/werk enz., niet waar zijn.
Flikkerstrijd is voor mij het bevechten van de ruimte om zelf te bepalen
hoe je met dat alles om wilt gaan, en dat ook uit te leven. Dat betekent
dus dat je over al die dingen je eigen ideeën moet ontwikkelen die op den
duur nog wel eens zullen veranderen. M. schrijft: "Ik vind het
belangrijk dat ook flikkers de confrontatie met vrouwelijke waarden
aangaan(...). In relaties net vrouwen lijkt me dat gemakkelijker dan in
relaties met mannen" Het lijkt me duidelijk dat de suggestie dat
flikkers niet over mannelijkheid/vrouwelijkheid na zouden denken, onzinnig
is (in een maatschappij waarin homo's nog steeds vaak tot namaakvrouwen
bestempeld worden, kom je daar trouwens met geen mogelijkheid onderuit).
In het stuk "kijk naar je eige" beschrijft André hoe zijn
ideeën daarover veranderen. Ik zie ook niet in waarom je vrouwen nodig
zou hebben om zelf te bepalen hoe je met je eigen
mannelijkheid/vrouwelijkheid om wilt gaan. Mist het mannelijk brein soms
en essentieel celletje dat nadenken hierover mogelijk zou maken? Het gaat
er toch om dat je zelf tot de conclusie bent gekomen dat dat rolpatroon je
niet lekker zit, is het dan ook niet logies dat je zelf bedenkt hoe je het
wel wil? M. krijgt de indruk "dat potten veel stelleriger met elkaar
omgaan" (dan flikkers). Hoe kont hij überhaupt tot die indruk, en
heeft hij wel eens geprobeerd uil te zoeken of die indruk ook klopt? (Als
M. al flikkers kent, praat hij dan wel eens met ze?) Ik krijg de indruk
dat M. wat hij ziet teveel toetst aan zijn eigen relaties. Net zoals
"de maatschappij" denkt dat homoseksuele mannen pisbakken
afschuimen en oud en eenzaam sterven. Omdat met zich gewoon niet voor kan
stellen dat mannen nog meer met elkaar hebben. Als je dan als flikker wel
andere relaties met mannen aangaat, zit je er echt niet op te wachten dat
iemand die "ook zo met zijn man-zijn bezig is", met dezelfde
oubollige vooroordelen aan komt zetten. Waarom zou een relatie die een
flikker aangaat, oppervlakkiger zijn dan de diepe, verzorgende, seksuele
relaties die M. net zijn vrienden heeft? In dit licht worden M's ideeën
over waarom een flikker/hetero-relatie spaak zou kunnen lopen, wel erg
twijfelachtig. Heteromannen zouden de omgangsvormen van flikkers als
oppervlakkig ervaren. Hoe komt M. nu weer aan die wijsheid (als M. al met
flikkers praat, gaat hij dan ook relaties ze aan?), maar bovendien:
"Ik denk dat hetero-mannen in vrouwen vaak dat zoeken wat ze zelf nog
moeten ontwikkelen of nog maar net gevonden hebben. Als flikkers die
'vrouwelijke' waarden en normen niet uitstralen is het moeilijk voor
hetero-mannen om voor flikkers te kiezen."(schrijft M.) Als
heteromannen in een relatie met een flikker een imitatie hetero relatie
zoeken waarin de flikker het vrouwtje mag spelen, dan heeft zo'n flikker
daar misschien geen zin in. Misschien willen flikkers wel als man een
relatie net een man aangaan, waarbij ze zelf bepalen hoe ze de begrippen
"man" en "relatie" invullen. En dan nog de plaats van
seksualiteit, lust in dit hele verhaal. De algemeen geldende norm is dat
seksualiteit binnen een relatie thuishoort. M. voelt zich daar kennelijk
ook het lekkerst bij. Maar er zijn mensen die dit loskoppelen, die er wel
eens zin in hebben om iemand op te pikken (ook heteromannen, ook vrouwen).
Als je de Heteronorm afwijst, of de Rolpatronen, waarom zou een ander dan
niet de vrijheid hebben (ook) buiten een goedgekeurde duurzame relatie
contacten te hebben, ongeacht of "de maatschappij" en M. het er
mee eens zijn? Ik ben er zeker ook niet voor om de revolutionaire norm
tegenover de algemeen geldende te stellen: radicale flikkers als toppunt
van "de bewuste man". Maar zoals het er nu uitziet, moet het
recht om homoseksuele relaties aan te gaan nog steeds bevochten worden;
het recht om iets met een vrouw te hebben wordt mij door de grote boze
buitenwereld al lang niet meer betwist. "Flikker eisen
heterorelaties" heeft ongeveer zoveel zin als een groep bewust
baanlozen die meer werk eist. Wat M.'s solidariteit betreft - als flikkers
echt zulke gevoelloze macho's waren als uit zijn stuk blijkt, zou ik me
wel goed bedenken voor ik (met mijn principes) daar solidair mee zou
wezen. (Gelukkig weet ik wel beter.) Zolang M. over flikkers schrijft als
ware het een interessante groep vluchtelingen van Mars, waarover hij
slechts dat weet dat hij in Bluf! gelezen heeft, en waarvoor hij nog wel
een theoretisch-ideologische belangstelling op kan brengen, zolang wil ik
liever maar helemaal verschoond blijven van zijn solidariteit. De
zelfingenomen toon van zijn stuk daar ben ik wel het kwaadst om.
PINKEL
Ja
ja, hij doet het weer - niet dat ik nou opeens de voordvoerder ben, of dat
de rest van de axiegroep zo'n stel analfabeten zijn, maar het zijn wel
allemaal van die reislustige tiepes...
Oeps,
de 1ste inhoudelijke reaxie op de flikkerbluf! Maar hoezo inhoudelijk,
want lezen wat er geschreven staat kan Michèl blijkbaar niet. Een hoop
gesputter gebaseerd op vooroordelen over, ja we hadden er al voor
gewaarschuwd, flikkers. Eén van zijn boute uitspraken is wel dat lust
sexistisch zou zijn. Als je het zoals Michèl droog-teoretisch bekijkt, is
seksisme: "het discrimineren op grond van 'het' geslacht, wat er in
de praktijk op neerkomt, dat mannen vrouwen onderdrukken".
Onderdrukken is dan: "een verzamelwoord voor macht uitoefenen in
materieel of psychisch opzicht, zodanig dat de machthebber er beter van
wordt ten koste van de onderdrukte". Dus als ik met een jongen lekker
aan het seksen ben, dan lijden volgens Michèl vrouwen daaronder? Hoezo
een stuk vol heterobelangen gegoten in een semi-politiek sausje. Lust is
niet onderdrukkend. Alleen in hetero-relaties blijkt vaak dat de man de
vrouw onderdrukt, in de seksualiteit gaat het dan mis, wat betekent dat de
hele relatie onderdrukkend is, en je alleen de botte seksualiteit van de
man overhoudt. Daar mag je dan 'de lust' niet de schuld van geven. En wij
flikkers hebben zeker geen behoefte aan jouw schuld van jouw
hetero-probleem. 1ste klas hetero-arrogantie of gewoon homohaat?? En
volgens Michèl vallen we dan bovendien die hetero’s nog aan ook, en
hebben we de flikkerbluf! daarom gemaakt. ((Ik geef toe, met genoegen heb
ik in Bergen op Zoom op de 2 hetero-patsers ingehakt, zie bluf!227)) Maar,
weer mis Michèl. Waar het ons om gaat is de stelling dat iedereen ook
homoseksueel is, en dat iedereen dat wel vindt, maar er nix aan verandert.
We spreken dus speciaal de heteroman op zijn ideologie en zijn
seksualiteit aan. Maar door je zogenoemde feministische ideeën hoef jij
je natuurlijk niet aangesproken te voelen. Nee, als we je aanspreken op je
axie-man, je man-zijn, begin je gauw over verzorging. Want je bent bang om
je eigen homoseksualiteit onder ogen te zien. Bang om van een jongen
botergeil te worden, want dan zou je je verleden verliezen – nee, hou
maar vast, geeft nix hoor. Het revolutionaire is ook vooral niet die
stellen-ideologie, maar het universele homoseksuele en transseksuele
gegeven, wat dus breekt met die monogame gezinsideologie van jou, want
daar komt je stuk op neer. En dan ook nog zeggen dat wij het met vrouwen
moeten gaan doen. Denk je echt dat het nodig is dat wij de "Voice of
America" gaan spelen. Dat wij dé gevestigde norm van seksualiteit
gaan prediken. Nee, meneer maakt geen onderscheid tussen zijn vrienden en
zijn vriendin, alleen hij vrijt niet met zijn vriendjes, en daarom
verzorgt hij ze natuurlijk ook niet. Nee, meneer ontkent iedere
maatschappelijke rol die je met je meedraagt als hèm dat zo uitkomt. Maar
dat kan jij dan ook, als enige gefeminiseerde heteroman. Je bent uniek,
letterlijk, want als je soortgenoten tegengekomen was, had je 'het’
natuurlijk allang met ze gedaan. En net als andere goeroes beroep je je
ook weer op het koninklijk meervoud. Of haal je die andere heteromannen er
alleen bij als je niet "ik vind" durft neer te schrijven? Nee
meneer, jouw reaxie hoef ik niet, want ik verdenk je ervan dat je je
alleen tegenover je vriendin wil bewijzen hoe goed je bent, omdat je
afhankelijk van haar bent, omdat in dit héle stuk ik weinig van jòùzelf
zie, alleen dat wat je 'geleerd' hebt. En ik bedank ervoor om daarvoor
gebruikt te worden.
Frits
en Tanne
|
|
|