|
Afbeelding 2 - Thema water
Naast aandacht voor het energiegebruik en het
gebruik van milieuvriendelijke materialen, heeft het
aspect water bij Het Groene Dak tijdens de
planontwikkeling veel aandacht gekregen. Alvorens in
te gaan op watermaatregelen die in Het Groene Dak zijn getroffen, wordt eerst ingegaan op
de milieuproblematiek op watergebied. |
|
Afbeelding 3 - Black box waterproblematiek - Onderzoeksmodel A
Een stukje theorie: een woning, een woonwijk of zelfs een hele stad is te beschouwen
als een zogenaamde black box (onderzoeksmodel A). Er gaan stoffen
in en er gaan stoffen uit, en ook van binnen gebeurd er van alles. Als
we het black box-model invullen voor water
(onderzoeksmodel b) dan zien we
Links de problemen aan de bron:
- verdroging door dalende grondwaterstanden
- landschapsaantasting door waterwinningswerken
Rechts de problemen in de put:
- waterverontreiniging
- verruiging van natuurgebieden
- verontreinigt rioolslib
- piekafvoeren bij hevige regenval met als gevolg riooloverstorten
- landschapsaantasting door overstromingen, erosie, en
zuiveringsinstallaties.
Extra informatie over verdroging:
Nederland is een waterrijk land maar kent
toch een verdrogingsprobleem. Dit wordt veroorzaakt doordat industrie en
waterleidingbedrijven in kwetsbare natuurgebieden grote
hoeveelheden grondwater aan de bodem onttrekken.
Ook in sommige weidegebieden wordt de
grondwaterstand ten behoeve van
moderne landbouw kunstmatig laag gehouden. Op sommige plaatsen wordt de
verdroging veroorzaakt door wegzijging van water naar
dieper liggende sloten, kanalen en polders in de omgeving. De verdroging als
gevolg van daling van het grondwaterpeil heeft als gevolg dat veel planten verdwijnen die
alleen in een nat milieu kunnen gedijen. Met deze planten verdwijnen ook veel dieren
(insecten, amfibieën, vogels). De problemen rond de
verdroging zijn niet met één enkele maatregel te bestrijden. Er
zullen meerdere maatregelen tegelijk moeten worden genomen: zo zullen bedrijven om
zichzelf te voorzien van koel- en spoelwater meer en
meer moeten overschakelen op gesloten watercircuits; in kwetsbare
weidegebieden zal het grondwater niet langer kunstmatig moeten worden
verlaagd, en ook in de huishoudens moeten we proberen tot
een verdergaande waterbesparing te komen. Straks zullen we zien hoe dit laatste in Het
Groene Dak vorm is gegeven. De praktijk van dit moment is dat men verdroging van gebieden
tracht te bestrijden door zogenaamd gebiedsvreemd water binnen te laten. In bijna alle
gevallen gaat het om de inlaat van vervuild rivier water, of verontreinigt water uit
landbouwgebieden. Hierdoor verdwijnen vele zeldzame plantensoorten die alleen kunnen
gedijen in schoon voedselarm water. Ervoor in de plaats komt de eentonigheid van
snelgroeiende alles verdringende monoculturen van gras en brandnetels. Dit proces heet
verruiging
Extra informatie over verruiging:
Voor het terugdringen van de verruiging is het op de eerste plaats zaak tot verbetering
van de kwaliteit van het oppervlaktewater te komen. Wanneer het water van rivieren als
Rijn en Maas weer schoon is zal dat water immers minder schade
aanrichten als het wordt ingelaten in gebieden
met watertekorten. Daarnaast moeten
er maatregelen getroffen worden die er voor zorgen dat er in gebieden
geen watertekorten ontstaan. Dus minder waterwinning
voor industrie en de huishoudens, en daarnaast proberen het water
uit het natte seizoen zoveel mogelijk vast te houden binnen het
gebied.
Extra informatie over watervervuiling:
De verdroging is een probleem dat nauw samenhangt met dat van de watervervuiling. Door de
watervervuiling zoeken waterleidingbedrijven hun toevlucht tot het
schone grondwater dat nu nog in de bodem onder
natuurgebieden is te vinden. Zou het oppervlaktewater echter schoon zijn, dan zou
dááruit op eenvoudige wijze drinkwater gewonnen kunnen worden. In Het Groene Dak wordt
niet alleen aan waterbesparing gedaan, maar wordt ook geëxperimenteerd met maatregelen om
de waterverontreiniging terug te dringen.
Extra informatie over riooloverstorten als gevolg van piekafvoeren:
Een van de oorzaken van watervervuiling zijn de
zogenaamde riooloverstorten. In Nederland zijn de
meeste huizen aangesloten op de riolering. In veruit de meeste
gevallen wordt via dat buizenstelsel niet alleen afvalwater maar ook het regenwater
afgevoerd. Als het nu heel hard regent kan de riolering de hoeveelheid water niet meer
verwerken en stort deze over op speciaal daarvoor gecreëerde plaatsen. De complete
inhoud van de riolering komt dan in het
oppervlaktewater terecht. Dit gebeurd ongeveer zes
keer per jaar en tien tot vijftien procent van
het vuil bereikt op die manier de
rioolwaterzuiveringsinstallaties niet. Methoden om
riooloverstorten tegen te gaan zijn: terugdringen van het verharde
oppervlak waardoor minder regenwater in het riool terechtkomt; een apart buizenstelsel
aanleggen voor de afvoer van het overtollige regenwater (dat heet een
gescheiden stelsel); het opvangen van regenwater voor gebruik in bijvoorbeeld wasmachine
en toilet. Riooloverstorten zullen minder schadelijk
zijn voor het milieu wanneer het afvalwater
minder verontreinigd is, dit kan o.a. worden bereikt met het
gebruik van composttoiletten.
Gelukkig zijn er in Nederland overal
waterzuiveringsintallaties gebouwd die het rioolwater
zuiveren voordat het weer in de natuur terechtkomt. Er
kleven echter nadelen aan zo'n grootschalig systeem. Wanneer je grootschalig zuivert heb
je te maken met een mengsel van stoffen afkomstig van zeer diverse bronnen. Hoe
kleinschalig en dichter bij de bron je gaat zuiveren des te beter weet je met welke
stoffen je te maken hebt. Hierdoor kun je gerichter te werk gaan.
Op de tweede plaats is zuiveren dicht bij de bron, bijvoorbeeld op wijkniveau
of op het niveau van individuele woningen, minder anoniem waardoor meer mensen betrokken
zullen raken bij de waterverontreinigingsproblematiek. Mensen raken bewust van hun gedrag
en het aanpassen van het gedrag wordt direct beloont met
een zichtbaar of meetbaar betere waterkwaliteit.
De watermaatregelen die we te zien zullen krijgen zijn in drie soorten onder te
verdelen:
- waterbesparende maatregelen (waterbesparende kranen, douches en toiletten, gebruik van
regenwater en composttoiletten)
- waterzuiverende maatregelen (grijswaterfilter, vloeikas en
plantenwaterzuivering begroeid met riet (ook wel helofytenfilter genoemd)
- regenwatermaatregelen (opvang en gebruik van
regenwater voor wasmachines en toiletten, terugdringen verhard
oppervlak en regenwaterbuffering door vijver en grasdaken.
|
|
Afbeelding 4 - Normaalsituatie waterverbruik
In een standaard project vergelijkbaar met Het Groene Dak zou 9000 m3 leidingwater
en 7300 m3 regenwater binnenkomen. Van dit water
verdwijnt 13.150 m3 naar het riool. |
|
Afbeelding 5 - Waterverbruik Het Groene Dak
Bij Het Groene Dak is als gevolg van de waterbesparing slechts twee derde van de
hoeveelheid leidingwater nodig. Door het bufferen van regenwater gaat minder dan de helft
(3.590 m3) naar de riolering. Van het leidingwater wordt een
deel na gebruik via de plantenwaterzuivering op het
oppervlaktewater geloosd. Ook dit water hoeft dus niet naar de rioolwaterzuivering. De
plantenwaterzuivering is minder groot uitgevallen dat oorspronkelijk de bedoeling was
(slechts voor het afvalwater van 10 woningen). Het overgrote
deel van het afvalwater (van 56 woningen) verdwijnt daarom in het riool
(het getal van 6.370 m3 klopt dus niet meer). |
|
Afbeelding 6 - Waterbesparende kranen + waterbesparende douchekoppen
Alle kranen zijn standaard voorzien van doorstroombegrenzers. Deze zijn verkrijgbaar in 6
en 9 liter maximaal per minuut. Zonder
doorstroombegrenzer kan er 15 liter water per minuut uit de kraan lopen. Natuurlijk
is het ook mogelijk om water te besparen
zonder doorstroombegrenzer, gewoon door de kraan niet ver open te draaien en niet te
laten lopen tijdens bijvoorbeeld het afwassen of tandenpoetsen. Op plaatsen
waar regelmatig een vaste hoeveelheid water gebruikt
wordt voor bijvoorbeeld het laten vollopen van de
afwasteil of een ligbad, hebben doorstroombegrenzers niet zo veel zin. De
hoeveelheid water die gebruikt gaat worden staan dan immers toch al vast en een
doorstroombegrenzer levert in dat geval alleen maar wachttijd op. Ook alle douches zijn
van een waterbesparend type. Ze zijn er in 4 en 6 liter per minuut. Met waterbesparende
douches wordt tevens energie bespaard, er wordt immers
minder warm water gebruikt.
Waterbesparende douches hebben geen zin als de
warmwaterbron een keukengeiser is. Deze levert van zichzelf immers al weinig water.
Niet alle warmwaterapparaten functioneren goed in
combinatie met een waterbesparende douchekop omdat
deze soms te veel tegendruk leveren. In Het
Groene Dak zijn sommige douchekoppen van 4 liter daarom
vervangen door douchekoppen van 6 liter per minuut. |
|
Afbeelding 7 - Schema Gustavsberg toiletsysteem
In het hele project van 66 woningen is
een waterbesparende toilet volgens het Gustavsbergsysteem
geïnstalleerd. Dit systeem is oorspronkelijk ontwikkeld voor de
hoogbouw maar wordt nu ook meer en meer in de laagbouw toegepast. Voor een normaal toilet
is per spoeling tussen de zes en negen liter water nodig. Bij het Gustavsberg toilet kan
de hoeveelheid spoelwater worden ingesteld tussen
3,5 en 6 liter, afhankelijk van de ligging van het toilet ten opzicht
van het riool. Bij Het Groene Dak was het nodig de toiletten op gemiddeld 4,5 liter af te
stellen.
|
|
Afbeelding 8 - Gustavsbergtoilet
Het systeem bestaat op de eerste plaats uit de pot die uitgevoerd is als diepspoeler. De
afvoerpijp is voorzien van een speciaal membraan dat er voor zorgt
dat het spoelwater in eerste instantie wordt
tegen gehouden, maar zich daarna plotseling opent, zodat het water in één keer in de
afvoerbuis terechtkomt. |
|
Afbeelding 9 - Stroomversneller (nog in de doos) |
|
Afbeelding 10 - Stroomversneller in put
Op verstoppingen te voorkomen is in de afvoerbuis naar de riolering een stroomversneller
ingebouwd. De stroomversneller bestaat uit een vat van 18 liter dat zich d.m.v.
hevelwerking periodiek in één keer leegt waardoor de riolering wordt doorgespoeld. Niet
bij ieder woning is een stroomversneller nodig omdat het apparaat op een dusdanige
plek is geplaatst dat tevens het afvalwater van
andere woningen wordt doorgespoeld. Het afvalwater waarmee het vat zich vult
is afkomstig van de laatste woning van een rij
woningen die clustergewijs één aansluiting hebben op de
riolering.
|
|
Afbeelding 11 - Schema clustergewijze aansluiting op riool
Langs de woningen loopt een verzamelbuis met
daarin de stroomversneller en steeds hebben zo'n 4 a 5 huizen clustergewijs
één rioolaansluiting. Op de 66 woningen van Het
Groene Dak zijn er 8 aansluitingen. Door flink te besparen
op rioolaansluitingskosten kon het systeem rendabel worden gemaakt.
|
|
Afbeelding 12 - Voorfilterput regenwater op afstand
Van de daken van de 4 grote woongroepswoningen wordt het regenwater naar twee
regenwaterkelder geleid.
|
|
Afbeelding 13 - Voorfiltering regenwater
Het regenwater komt in eerste instantie in een verzamelput waarin het water door een
grindbed loopt zodat het grof gezeefd wordt. Als de regenwaterkelder vol is, loopt
het water vanuit deze put het regenwaterriool
in.
|
|
Afbeelding 14 - Regenwaterkelder
Daarna komt het water in een betonnen kelder onder de woning met een inhoud van 5000
liter. De functie van deze kelder is niet alleen het kunnen aanleggen
van een flinke voorraad regenwater, maar tevens vindt
hier bezinking van eventueel aanwezige verontreinigingen plaats. Om de 5 of 10 jaar zal de
bodem de kelder dan ook van een sliblaag ontdaan moeten worden. Op de dia is rechts de
aanzuigleiding van de pomp te zien en links de vlotter. Deze vlotter schakelt wanneer het
peil in de kelder te laag wordt. Bij laag
water wordt automatisch een bepaalde hoeveelheid
leidingwater aan de kelder toegevoegd. Deze suppletie dient
twee doelen. Op de eerste plaats wordt voorkomen dat bij alle apparaten
die op regenwater draaien ook een leidingwater-
aansluiting nodig is. Twee waterkwaliteiten aansluiten op één apparaat (toilet
of wasmachine) is namelijk verboden. Op de
tweede plaats voorkomt het drooglopen van en daarmee schade aan de pomp. |
|
Afbeelding 15 - Bovengrondse suppletie
De suppletie van de regenwaterkelder (bij droogte) met leiding water dient
volgens de voorschriften van het waterleidingbedrijf
op een zichtbare plek en met een open onderbreking plaats te vinden. |
|
Afbeelding 16 - Hydrofoor installatie + fijnfiltering
Het water wordt uit de regenwaterkelder gezogen en door middel van een zogenaamde
hydrofoor op druk gehouden. Op dit apparaat zit een fijnfilter gemonteerd
voor het uitzeven van kleine deeltjes. In de
praktijk blijkt deze zeef niet nodig. |
|
Afbeelding 17 - Hotfill wasmachine + sticker "geen
drinkwater"
Het regenwater wordt gebruikt in
wasmachines voor gezamenlijk gebruik. De
wasmachines gebruiken het regenwater alleen voor de
spoelgangen. Voor het hoofdwasprogramma wordt heet leidingwater uit de zonneboiler
onttrokken. Dit levert een elektriciteitsbesparing op. Dit
zogenaamde hot-fill wassen is ook mogelijk met een geiser of combiketel. Volgens de
voorschriften moeten alle regenwaterleidingen in het huis worden voorzien van
een sticker "GEEN DRINKWATER". De leidingen
zijn van polybuteen en
polyethyleen omdat koperen leidingen niet goed bestand zijn tegen
zacht water. Voor het wassen voldoet zacht water uiteraard goed.
|
|
Afbeelding 18 - Voorschakelapparaat
Hot-fill wassen kan met een echte hot-fill
wasmachine of met een gewone wasmachine in combinatie met een
voorschakelapparaat. Dit voorschakelapparaat kan vooraf zodanig
worden ingesteld dat de wasmachine voor het
warme programma-onderdeel warm of heet water inneemt. |
|
Afbeelding 19 - Hot-fill Asko wasmachine + zonneboiler
Een echte hot-fill wasautomaat van het merk Asko met twee wateraansluitingen:
heet én koud. Op de achtergrond het vat van de zonneboiler. |
|
Afbeelding 20 - Schema Clivus Multrum composttoiletten
In tien woningen (te weten in twee
groepswoningen met ieder 5 eenheden) is niet het waterbesparende
Gustavsbergtoilet geïnstalleerd maar het Clivus Multrum
composttoilet. Een composttoilet is een toilet waar geen water aan
te pas komt. De poep en de plas wordt niet weggespoeld maar valt via verticale buizen naar
beneden in een composteur. |
|
Afbeelding 21 - Clivus Multrum toilet
Zo ziet de zitting van het composttoilet eruit. Na het poepen wordt tevens een handje stro
in het toilet gegooid. Via deze zitting wordt ook het GFT-afval in de container gegooid.
Stro en GFT tezamen zorgen voor een goede koolstof/stikstof verhouding en een betere
compostering. |
|
Afbeelding 22 - Clivus Multrum compostcontainer
De container bevindt zich in een kelder die speciaal voor dit doel is aangelegd. Dit is
het grootste type container en geschikt voor gebruik door 8 personen. Het materiaal vormt
in de container een hoop die daar composteert. De
bodem van de container loopt schuin naar
beneden. Hierdoor zakt de composterende
massa langzaam in de richting van het
compostcompartiment. Na verloop van tijd kan de
kompost er daar uit geschept worden. Veel is dit echter niet omdat de massa voor meer dan
90 procent inklinkt. |
|
Afbeelding 23 - Betonnen kelders composttoilet en regenwater (zwart)
tijdens de bouw
|
|
Afbeelding 24 - Clivus compostcontainer in de kelder
|
|
Afbeelding 25 - Compact Composteur in projecthuis
In twee woningen en in het projecthuis zijn composttoiletten van een veel kleiner
type geïnstalleerd. Voordeel is dat er geen
grote bouwkundige aanpassingen nodig zijn. Voor de afvoer
van het overtollige vocht hebben deze toiletten een rioolaansluiting. Ook in
het projecthuis (gezamenlijk huis op het binnenterrein) is een zogenaamde mini-composteur
geïnstalleerd. Een klein type composttoilet waarvoor geen
bouwkundige aanpassingen vereist zijn. De
container bevindt zich onder de verhoogde vloer.
|
|
Afbeelding 26 - Detail composttoilet projecthuis 1
(inmiddels opgeheven) |
|
Afbeelding 27 - Detail composttoilet projecthuis 2 (inmiddels
opgeheven)
|
|
Afbeelding 28 - Compact Composteur in driekamerwoning in C-cluster (ook
inmiddels opgeheven)
|
|
Afbeelding 29 - Schema grijswaterinstallatie
In een woning met een composttoilet wordt nog
steeds afvalwater geproduceerd. Dit zou gewoon op het riool gelost kunnen worden.
Bij Het Groene Dak is echter gekeken wat de mogelijkheden zijn om dit water op
verantwoorde wijze zelf te zuiveren en het daarna te lozen op de vijver op het
binnenterrein van ons project. Afvalwater waar geen toiletwater bij zit wordt grijswater
genoemd. Zit er ook toiletwater bij dan wordt gesproken van
zwartwater. Op de dia is te zien dat het
grijswater binnen eerst wordt voorgefilterd in een aëroob filter met daaronder een
buffer/bezink-tank. Daarna wordt het water buiten in een plantenbed geleidt. Bij één
woongroepswoning is dit een vloeikas en bij een andere woongroepswoning is dit een
rietzuivering. |
|
Afbeelding 30 - Bouwtekening kelders (waarin geplaatst Clivus Multrum
+ grijswaterfilter) |
|
Afbeelding 31 - Schematische tekening grijswaterfilter +
grofvuilzeef
Het grijze afvalwater komt eerst in een grofvuilzeef
terecht. Daarna komt het in de buffer bezinktank terecht, en vervolgens wordt het
over een aëroob bed geleid.
|
|
Afbeelding 32 - Detail grofvuilzeef
De grove delen worden afgevangen in een
grofvuilzeef. Middels een aftapkraan kan het slib dat zich hierin ophoopt
één maal per half jaar worden afgetapt. Dit slib wordt
in de compostcontainer van het composttoilet gegooid. |
|
Afbeelding 33 - Beluchtingseenheid
In het grijswaterfilter wordt het afvalwater belucht in een zogenaamd aëroob
filterbed. Hierdoor neemt het BZV (biologisch
zuurstof verbruik) van het water af en
wordt organische stikstof omgezet in nitraat.
|
|
Afbeelding 34 - Spatplaatjes in werking
Een verdeelsysteem met spatplaatjes zorgt voor een goede verdeling
van het afvalwater over het bed.
|
|
Afbeelding 35 - Detail slibaftap bezinktank
De fijne deeltjes bezinken in de bezinktank en vormen daar een sliblaag die eens per
jaar moet worden afgetapt. Ook dit slib
gaat naar het composttoilet. |
|
Afbeelding 36 - Overzichtsfoto installatie
|
|
Afbeelding 37 - Schema plantenwaterzuivering
Buiten komt het water in een infiltratieveldje van 70 vierkante meter dat met
riet is begroeid. Steeds wordt zo'n 200
liter voorgezuiverd afvalwater over het oppervlak gepompt, waarna het langs de
wortels van de rietplanten door de grond trekt.
Onder in de plantenwaterzuivering liggen drainage buizen om het water
weer af te voeren. De zuivering van het water vindt plaats in de bodem. Het riet dient
voor de instandhouding van het bodemleven en om de bodem van zuurstof te voorzien. |
|
Afbeelding 38 - Plantenwaterzuivering
De plantenwaterzuivering moet gezien worden als een grote plantenbak die middels een
kunst-rubberen folie (EPDM) vloeistofdicht van de bodem is afgeschermd. |
|
Afbeelding 39 - Waterzuivering zwartwater op wijkniveau elders
(Berlijn)
Het zuiveren van zwart water is iets heel anders dan het zuiveren van grijs water. |
|
Afbeelding 40 - Schema vloeikas
Bij de andere woning komt het afvalwater na voorzuivering niet in een rietveld maar in een
vloeikas terecht. Dit is een plantenbed aan huis in een kas. Omdat
de temperatuur hier gemiddeld hoger is, kan met
minder vierkante meters worden volstaan. Het idee is om gewassen te kunnen telen en het
afvalwater daarbij als meststof te gebruiken. De planten nemen een deel van de vervuiling
uit het water op en deels wordt de vervuiling afgebroken door
micro-organismen in de bodem. Het afvalwater wordt niet zoals bij de plantenwaterzuivering
over het oppervlak gepompt maar vlak onder het oppervlak via een geperforeerde buis
in de bodem geleid. Ook hier wordt het
water na zuivering onderin via een drainagebuis weer
verzameld. Uiteindelijk komt het terecht in de vijver op het
binnenterrein. |
|
Afbeelding 41 - Vloeikas |
|
Afbeelding 42 - Waterdoorlatende verharding binnenterrein
Om een bescheiden bedrage te leveren aan het probleem van de riooloverstorten is bij de
aanleg van het binnenterrein van Het Groene Dak zo veel mogelijk
gekozen voor water doorlatende
verhardingen. Hierdoor trekt het water de bodem in en komt het niet in het riool
terecht. |
|
Afbeelding 43 - Grasdak projecthuis
Dit is het grasdak op het dak van
het projecthuis. Ook grasdaken hebben de eigenschap het regenwater vast
te houden. Daken met gras hebben nauwelijks een regenwaterafvoer
nodig. Het water verdwijnt grotendeels via verdamping.
Dit komt ook het microklimaat ten goede. |
|
Afbeelding 44 - Vijver binnenterrein
Het water van de daken van de woning wordt gebruikt om de vijver op het
binnenterrein van water te voorzien. Het niveau
van de vijver fluctueert hierdoor enigszins. |
|
Afbeelding 45 - Groen op de plek van parkeerplaatsen 1
Rondom het project zijn minder
parkeerplaatsen aangelegd dan voorgeschreven. Ook dit is een
poging om het verharde oppervlak terug te dringen en tevens meer groen in de wijk te
krijgen. Het autobezit in Het Groene Dak ligt onder het gemiddelde. Op 66 woningen
zijn er ongeveer 25 auto's. |
|
Afbeelding 46 - Groen op de plek van parkeerplaatsen 2
Terugdringen van het autoverkeer is ook om ander redenen belangrijk. Het verkeer is een
grote bron van verontreiniging van de straten met olie, zware metalen,
slijtsel van banden en remvoeringen, enzovoort.
Afspoelend regenwater is hierdoor vaak zwaar
verontreinigd. Decentraal zuiveren van afvalwater en
het treffen van aparte voorzieningen
voor regenwater (bijvoorbeeld gescheiden
riolering of opvang van regenwater in retentiebekkens) heeft
weinig zin als niet eerst allerlei diffuse bronnen van verontreiniging
worden aangepakt. |
|
Afbeelding 47 - Zinken goten
In Het Groene Dak is bijvoorbeeld gekozen voor goten van zink. Wel lekker
stevig (in tegenstelling tot kunststof goten),
maar ongunstig voor de kwaliteit van het regenwater. Een
beter alternatief zou zijn houten goten bekleed met EPDM
(kunstrubber). |
|
Afbeelding 48 - Waterverbruik in Het Groene Dak 1993 - 1997
|